Gijsbert Bronkhorst (50) is getrouwd met Marjon en heeft een dochter van 11: Karlijn. Hij werkt als boekhouder bij een groothandel in woondecoratie. Tijdens de eerste coronagolf werd Gijsbert ziek. Nu nog heeft hij dagelijks te maken met de gevolgen daarvan.
“Op vrijdagmiddag 20 maart krijgt het coronavirus mij te pakken. Binnen enkele minuten ben ik verschrikkelijk ziek. Op 31 maart word ik in kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen.
Weer thuis merk ik wat dit virus heeft aangericht: ik kan niet zelfstandig lopen, m’n spieren zijn erg verzwakt en ik heb geheugenverlies. Het besef dat het bijna mijn einde was, komt hard binnen. Thuis praten we hier veel over en ondanks dat ik nogal gesloten ben, praat ik er ook met anderen over. Dit doet me goed en helpt in het verwerken.
Na 2x 2 weken quarantaine mogen Marjon en Karlijn weer naar buiten. Zelf kan ik eind april voor het eerst zelfstandig een stukje buiten lopen.
Half mei zitten we weer in quarantaine. Ik heb hoge koorts en val flink terug in mijn herstel. Vanaf juni heb ik tweemaal per week revalidatietherapie en krijg ik voedingsadvies van een diëtiste. Ook thuis doe ik veel oefeningen.
Nu, ruim 8 maanden later, werk ik alle dagen een aantal uur en merk ik dat de revalidatietherapie me sterker maakt. Het blijft lastig om een goede balans tussen werk en privé te vinden. Doe ik het ene wat meer, dan gaat dat ten koste van het ander. Wat extra’s met therapie betekent de rest van de dag uitgeput op de bank hangen. Ook ben ik nog altijd erg kortademig. Na diverse onderzoeken is hier nog steeds niets voor gevonden.
Inmiddels hebben wij ons dagelijkse leven zo aangepast dat we drukke plekken vermijden en gericht boodschappen doen en winkelen. Terugkijkend overheerst de dankbaarheid dat de HEERE mij heeft gespaard. Ook zijn we blij met de hulp die we hebben gekregen en nog steeds krijgen. Vooruitkijkend is er nog een lange weg te gaan maar ben ik vol vertrouwen dat ik helemaal herstel.”