Hij woont in Nunspeet sinds 1981. Wim Visser (64 jaar) werkte bijna 35 jaar in het (speciaal) onderwijs toen hij in 2011 een eigen coachingbedrijfje startte. Hieruit begeleidt hij jongeren en ouderen met diverse problematieken, zoals rouwverwerking.
Zelf ziek
“Toen het coronavirus toesloeg in maart van dit jaar kwam het heel hard aan. De eerste berichten nam ik niet zo serieus. Toen het virus echter Nunspeet en omstreken bereikte en er zo veel mensen ernstig ziek werden en overleden, besefte ik te beter hoe ernstig deze epidemie was. Zelf werden m’n vrouw en ik ook ziek en een thuisquarantaine hield ons een paar weken volledig binnen.”
Ziekenhuis
“Veel erger was het voor hen die op de ic terechtkwamen en overleden. Onder hen waren mensen die we (heel) goed hebben gekend. Voor een goede verwerking van het intense verlies is het zo goed dat er rust, tijd en ruimte is om alle emoties te uiten. Door alle coronamaatregelen merkte ik dat er een aanslag op al die punten werd gedaan. Een handdruk – zo belangrijk! – kon niet. Elkaar een poosje in de ogen kijken, kon niet. Even aangaan bij de familie of vrienden voor een meelevend bezoek was onmogelijk. Ik vond dat heel moeilijk en zwaar. Een klein gezelschap kon bij de begrafenisplechtigheid aanwezig zijn. Kleinkinderen konden soms niet mee…”
Rouwverwerking
“Terwijl voor een goede rouwverwerking – en het loslatingsproces daarna – de dagen rondom de begrafenis juist zo heel belangrijk zijn. Je wilt zo graag meeleven in de periode dat de schok zo groot is: Hoe kan het dat mijn man na zo’n kort ziekbed er niet meer is? Je wilt luisteren naar de verbijstering, de ontzetting: “Ik mocht er amper bij zijn toen hij stierf. Is die corona dan echt zo erg?” Je wilt zo graag jouw hand op die van de ander leggen die in diepe smart overblijft. In mijn boek ‘Als ik beroofd ben’ gaf ik al aan dat rouwen een moeilijk werk is! Zeker als er niet op een goede manier afscheid genomen kan worden. Daarom maak ik me echt zorgen voor de vele nabestaanden. Er is nog genoeg werk te doen in Nunspeet!”
